سراج24- علی موحدی| ائتلاف سعودی ـ غربی شش فروردین حملات همه‌جانبه‌ای را به یمن آغاز کردند؛ حملاتی که به گزارش رسمی سازمان ملل متحد تاکنون 10 هزار کشته و زخمی و پانصدهزار آواره بر جا گذاشته است. اسناد نهادهای بین‌المللی نشان می‌دهد که ائتلاف مذکور از بمب‌های خوشه‌ای و سلاح‌های ممنوعه علیه مردم یمن استفاده کرده است. آنها حتی از امدادرسانی به یمن جلوگیری کردهاند که بمباران فرودگاه صنعا برای ممانعت از فرود هواپیمای حامل کمک‌های انسان‌دوستانه جمهوری اسلامی ایران و نیز بمباران کاروان یونیسف نمودی از آن است.
آتش‌بس پنج روزه‌ای نیز که اواسط اردیبهشت برقرار شد، چیزی از جنایات ائتلاف در یمن نکاست و کشتار و آواره‌سازی مردم ادامه یافت.
جنایات ائتلاف آمریکایی ـ سعودی از یک سو و مقاومت مردم و ارتش با محوریت انصارالله در برابر تروریسم و حملات ائتلاف مذکور در حالی با برتری مقاومت یمنی‌ها ادامه یافت که عربستان با ادعای حمایت از بازسازی و دموکراسی در یمن، نشستی را با حضور مقامات شورای همکاری خلیج‌فارس، برخی اعضای اتحادیه عرب و کشورهای غربی برگزار کرد.
این نشست در حالی برگزار شد که بسیاری از ناظران سیاسی، آن را اقدامی برای سرپوش نهادن بر شکست سنگین عربستان در یمن و نیز زمینه‌سازی برای دخالت‌های جدید در این کشور دانسته‌اند. به عبارتی، آنچه ائتلاف امریکایی ـ سعودی در حوزه نظامی به دست نیاورده، در عرصه سیاسی به دنبال آن بوده است.
عینیت این امر را در ترکیب حاضران در این نشست و مصوبات بیانیه پایانی آن می‌توان مشاهده کرد. در این نشست که با مشارکت رئیس‌جمهور مستعفی یمن به همراه برخی گروه‌های یمنی و تحت نظارت عربستان، شورای همکاری خلیج‌فارس و اتحادیه عرب برگزار شده بود، مهم‌ترین گروه‌های مردمی یمن از جمله انصارالله حضور نداشتند. گروه‌هایی که رویکرد مردمی و ملی آنان بر همگان ثبات شده است، چنانکه آنان در کنار مبارزه با تروریسم و حملات ائتلاف آمریکایی ـ سعودی، تلاش‌های بسیاری برای راهکار سیاسی با مشارکت همه گروه‌های سیاسی صورت داده‌اند، چنانکه توافق مشارکت و صلح در سپتامبر 2014 با ابتکار آنان صورت گرفت و اگر دخالت عربستان و آمریکا نبود، ساختاری مردمی را بر یمن حاکم می‌ساختند. حمایت گسترده مردم و ارتش یمن از انصارالله در برابر فشارهای سیاسی، اقتصادی و نظامی ائتلاف آمریکایی ـ سعودی نشانگر جایگاه گسترده آنان در یمن است که در نشست ریاض نه‌تنها به آن توجه نشد، بلکه بر مقابله با آن تأکید کردند که خود، گواهی بر عدم توجه حاضران در این نشست به خواست و نظر مردم یمن است.
نکته دیگر آنکه، در این نشست از اتحادیه عرب و سازمان ملل خواسته شده تا یک نیروی نظامی مشترک برای حفاظت از شهرهای اصلی یمن تشکیل دهند و بر استفاده از قدرت نظامی برای «بازگرداندن آرامش» به یمن تأکید کردند. این درخواست در حالی صورت گرفته که بررسی عملکرد نیروهای چندملیتی در عرصه جهانی، نشانگر جنایات و اقدامات ضدبشری آنان است. تجربیات به دست آمده از کوزوو و حوزه بالکان، لبنان و بسیاری از کشورهای آفریقایی نشان می‌دهد که این نیروها به جای برقراری ثبات و امنیت، به عاملی برای اجرای اهداف سیاسی غرب مبدل شده‌اند. لذا عملاً ورود این نیروها به یمن، نه تنها دستاوردی برای مردم این کشور نخواهد داشت، بلکه ابعاد جدیدی از بحران را در این کشور رقم خواهد زد.
در این بیانیه، هفت بند به عنوان اصول اولیه مورد توافق شرکت‌کنندگان اعلام شد که حفاظت از یمن در برابر هرگونه ناآرامی و تروریسم، محکوم کردن «کودتا علیه دولت»، بازگرداندن سلاح و تجهیزات نظامی به غنیمت گرفته شده از ارتش و نیروهای نظامی، گسترش سلطه دولت بر تمامی مناطق یمن، جلوگیری از اقدامات نظامی علیه نیروهای دولتی و عبور دادن یمن به ساحل امنیت، ادامه مذاکرات یمن براساس طرح شورای همکاری خلیج‌فارس و گفت‌وگوهای پیشین صنعا، جلوگیری از تبدیل شدن یمن به مکانی برای فعالیت گروه‌های تروریستی از جمله این بندها است. شرکت‌کنندگان در این نشست همچنین بر مجازات عاملان بی‌ثباتی در یمن به‌ویژه فرماندهان نظامی که علیه دولت دست به سلاح برده‌اند، تأکید کردهاند و گفته‌اند که شبه‌نظامیان مخالف باید از تمامی مناطق تحت تصرف خود از جمله صنعا عقب رانده شوند.
در حالی بر این بندها تأکید شده که در باب آنها چند نکته مهم مطرح است، از جمله اینکه؛ تروریسم جاری در یمن، دست‌پرورده ائتلاف سعودی ـ آمریکایی است و در همین حال اگر واقعاً مبارزه‌ای با تروریسم صورت می‌گیرد، باید در قالب حمایت از انصارالله و کمیته‌های مردمی باشد که کارنامه‌ای درخشان در این زمینه دارند. در باب حمایت از دولت یمن و مقابله با عامل ناامنی نیز جهانیان اذعان دارند که انصارالله و کمیته‌های مردمی و نیز شورای ریاستی به رهبری انصارالله، محور قانونی اداره‌‌کنندگان یمن هستند، لذا حمایت از آنها باید در اولویت باشد نه اعلام جنگ علیه آنها و حمایت از فردی مانند منصورهادی که نه‌تنها در کنار مردم نبوده، بلکه برای حفظ قدرت، به دامان عربستانی پناه برده که قاتل مردم یمن است. نکته مهم دیگر در این نشست، تکرار ادعاهای واهی علیه جمهوری اسلامی ایران است که نمودی عینی از فریبکاری برگزارکنندگان این نشست است. جهانیان اذعان دارند که ایران، اولین حامی روند سیاسی در یمن بدون دخالت خارجی بوده و بیشترین کمک‌های بشردوستانه را برای کاهش درد و رنج ملت یمن داشته است. ادعای ضدایرانی مطرح شده در این نشست را باید فریبکاری برگزارکنندگان نشست برای پنهان‌سازی پرونده سیاه خود در یمن دانست که هدف نهایی آن، استمرار جنایات و اقدامات ضدبشری این کشورها علیه یمن است. به هر حال می‌توان گفت که تحرکات دیپلماتیک ادعایی ائتلاف سعودی ـ آمریکایی در قبال یمن نه از روی انسان‌دوستی، بلکه برگرفته از شکست آنان در قبال مقاومت یمنی‌ها است که با تحرکات دیپلماتیک برآنند تا ضمن پنهان‌سازی رفتار جنایتکارانه خود در یمن، در صورت امکان شکست‌های حوزه نظامی را در قالب سیاسی محقق سازند که هدف نهایی آن، ادامه کشتار مردم یمن و نابودی این سرزمین است.
